Şarap şişelerinin kapaklarından en yaygını, mantarlar. Mantar diyoruz da, bildiğimiz mantarla bir ilgisinin olup olmadığını veya neyden yapıldığını birçoğumuz bilmiyoruz muhtemelen.
Bakalım şarap şişelerini kapatmak için kullanılan, kiminin koleksiyonunu yaparken kiminin çöpe attığı bu mantarlar nereden geliyor?
“Quercus suber” yani mantar meşesi ağacından geliyor.
Portekiz, Fas, Cezayir ve İspanya gibi ülkelerde rastlayabileceğimiz mantar meşesi; 200 yıldan uzun süre yaşayabiliyor. Ağacın birincil kullanımı, kabuğunun gövdesinden soyulmasıyla elde edilen bir mantar kaynağı ve %70’e yakını şarap tıpası olarak kullanılıyor.
Şarabın az da olsa hava almasına olanak verecek gözenekli yapıya erişmesi için ise ağacın 30 yaşını aşmış olması gerekiyor. Çünkü şarap çok az da olsa hava almazsa bir süre sonra yaşayan bir varlık olmaktan çıkıyor ve bozulabiliyor.
Peki üretimi nasıl oluyor?
Gövdeden soyulan mantar meşesi kabukları, kaynar su ya da buharla yumuşatılarak temizleniyor. Birkaç ay dinlendirildikten sonra kesiliyor ve mantar delme makineleriyle silindir şeklini alıyor.
Ortaya çıkan mantar; yeniden işleniyor, sınıflandırılıyor, markalanıyor, temizleniyor, kaplanıyor ve en sonunda şarap üreticilerine dağıtılıyor.
